Beste regeringsonderhandelaars

Beste regeringsonderhandelaars

Beste regeringsonderhandelaars,

De verkiezingen zijn gepasseerd, de teerlingen zijn geworpen, de eerste prijzen uitgedeeld. De onderhandelingen beginnen. De politieke vrouwenbewegingen en de Vrouwenraad hebben een dringende eis voor jullie, onderhandelaars: zorg voor evenveel vrouwen als mannen  in de nieuwe Vlaamse, Brusselse én federale regering. En zorg voor een regering waarin vrouwonvriendelijke standpunten geen plaats hebben. Het is 2019.

Op vlak van gendergelijkheid zijn we in België tot hiertoe altijd uitgegaan van een vooruitgangsfilosofie, de evidentie  dat de kloof tussen vrouwen en mannen  steeds kleiner zal worden om uiteindelijk te verdwijnen. Op vlak van politieke machtsverhoudingen werden dank zij de quotawetgeving al grote stappen vooruit gezet. Toen in 1974 de eerste nationale Stem Vrouw-campagne gevoerd werd, waren vrouwen in het parlement nog een rariteit, witte raven tussen de vele grijze muizen. Vandaag, 45 jaar later, zijn onze parlementen een pak evenwichtiger geworden. Het Vlaams Parlement telde de voorbije legislatuur 44 % vrouwen en het federaal parlement 39 %. Daarmee waren onze parlementen bijna in balans. De eerste verkiezingsresultaten tonen dat we in deze legislatuur deze balans aanhouden.

Helaas kan dit niet gezegd worden van de voorbije regeringen en al zeker niet van het oude kernkabinet. Een beeld dat lijkt te dateren uit een ander tijdperk. De vorige Vlaamse regering telde na het vertrek van Joke Schauvliege slechts 30 % vrouwen (drie vrouwen en zes mannen) en de laatste federale regering (Michel II) amper 23 % vrouwen (drie vrouwen en tien mannen). Het kernkabinet was zelfs uitsluitend een mannenclub. Ten opzichte van 2010 zijn we dus achteruit in plaats van vooruit gegaan. En hoe komt het dat België anno 2019 nog nooit een vrouwelijke premier en Vlaanderen nog nooit een vrouwelijke minister-president had? 70 jaar nadat vrouwen in België voor de eerste keer mochten gaan stemmen, is de onderliggende boodschap nog altijd duidelijk: vrouwen mogen dan wel mee aan politiek doen maar de hoogste trappen blijven voorbehouden aan een man. Eenzelfde fenomeen zien we op het niveau van de gemeentepolitiek, waar heel wat vrouwen zetelen in de gemeenteraden (in Vlaanderen 38 % ) en de schepencolleges (34 % ), maar waar de burgemeesterssjerp doorgaans  voor een man is (15 % vrouw). De nieuwe regeringen moeten beter doen.

Met onze eis voor evenwichtige regeringen, doen we een appèl aan jullie die nu aan de onderhandelingstafel plaats nemen. Neem een voorbeeld aan de leiders van de Europese partijen, die allemaal op hun eerste communicantenzieltje beloofden dat de volgende Europese commissie perfect paritair moet zijn. De vervrouwelijking van onze parlementen kwam er ook niet vanzelf, maar was het resultaat van politieke wil, visie en ambitie. Het is een illusie om te denken dat we zonder de quotawet uit 2002, die voorschrijft dat de kieslijsten evenveel mannelijke als vrouwelijke kandidaten moeten tellen, vandaag even ver zouden hebben gestaan. Ook nu is het een kwestie van politieke wil. De wil om een regering te vormen die vrouwen en mannen gelijk vertegenwoordigt. De wil ook om op een goede manier aan politiek te doen. Want evenwicht in de politiek draagt bij tot een betere en meer evenwichtige besluitvorming. Burgers hebben daar recht op.

Vijf jaar geleden richtten wij ons ook al eens tot jullie. Onze oproep ‘Let’s make it fifty-fifty’ kon toen  “op veel bijval rekenen”. Zowel de voorzitters van Groen, sp.a, Ecolo, CD&V en Open VLD ondertekenden toen de oproep om bij de vorming van de regeringen en kabinetten voor een genderbalans te gaan. Helaas werd de daad niet bij het woord gevoegd. Deze keer rekenen we erop dat jullie het beter doen. We houden jullie in het oog!

#hetis2019

 

zij-kant, Vrouw & Maatschappij – CD&V politica, Open Vld Vrouwen, GenderNet, Marianne, Vrouw & Vrijheid, Vrouwenraad, ELLA vzw